W zasadzie jesteśmy zgodni co do tego, że miłość jest najważniejszą zasadą naszego życia. Potwierdzają to nawet doświadczenia kliniczne. Bóg miłuje i kocha każdego człowieka. Aby odpowiedzieć na Jego miłość mamy spełniać Jego wolę. Warto słuchać tego, co mówi do nas Bóg. Miłość nie wyraża się tylko deklaracjami. Ważne są czyny. Jezus dzisiaj chce nam uświadomić, że miłość spełniona jest wtedy, gdy jest wzajemna. Bóg małymi krokami kształtuje duszę, aby mogła ona żyć ciągle w Jego obecności. Bóg daje nam swoją miłość za darmo. Tylko od człowieka zależy czy otworzy się na tę miłość i ją przyjmie.

Matka Boża ukazuje dzieciom wizję dusz cierpiących w piekle i przypomina to samo, co mówił Jezus. W orędziu Matka Boża Fatimska powtarza: nie układajcie życia rodzinnego i narodowego bez Boga. Jakie orędzie przekazuje Maryja. Jest to orędzie apostolstwa modlitwy, orędzie ofiary i wynagrodzenia. Apostolstwo ofiary wynagradzającej. Człowieka bez ducha ofiary nie stać na nic. Ofiarujmy Panu Bogu nasze dobre czyny, wyrzeczenia, posty, upokorzenia. Zróbmy to z myślą, aby wynagrodzić za zniewagi wyrządzone Bogu.

Każdy człowiek musi mieć w życiu cel. Fundamentem każdego celu musi być jego autentyczność. Kłamstwo hamuje rozwój. Chrystus przewartościowuje sens ludzkich celów. Oparcie się na Chrystusie prowadzi ku doskonałości. Bóg pragnie wskrzeszenia każdego człowieka. Warunkiem wyrwania się śmierci jest autentyczne odrzucenie grzechu.

Pokora Syna Bożego, który stał się człowiekiem. Jak mogę naśladować Jezusa Chrystusa?

„Słowa trzeba traktować uczciwie, to największy dar jaki Bóg dał człowiekowi” mawia rosyjskie przysłowie. Wszyscy mamy pewnie doświadczenia jak wiele dobra możemy uczynić poprzez słowo. Słowo leczy, uzdrawia, przywraca nadzieję, jest znakiem troski, jest drogą poprzez którą wypowiadamy naszą miłość. Słowo może także, zranić, otworzyć w drugim bolesną ranę, która będzie krwawić, która będzie boleć, ranę tym bardziej przykrą, że niewidzialną dla oczu.

Mnogość owiec na pastwisku. Pasterz jako ten, który doskonale zna swoje stado. Chrystus porównując człowieka do owcy zaprasza go na polanę wiary. Podstawą relacji jest całkowite zaufanie. To ufność sprawia, że człowiek trwa. Pastwisko znajduje się na pustkowiu. By zbudować relację niezbędna jest cisza.

W liturgii Kościoła wspominamy dzisiaj dwóch Apostołów: Filipa i Jakuba Młodszego. Spotkanie z Chrystusem i doświadczenie Jego obecności dało tym mężczyznom pewność autentyczności posługi Chrystusa. Obaj nie wahali się oddać swego życia w obronie wiary. Bardzo ważne jest byśmy doświadczyli spotkania z Chrystusem, spotkali Go w modlitwie i na łamaniu Chleba.

Ananiasz idzie do Szawła pełen wewnętrznego niepokoju, ale ku swojemu zdziwieniu spotyka człowieka nawróconego, skruszonego, który pragnie chrztu i ognia Ducha Świętego. Jedno spotkanie z Jezusem dokonało tego wielkiego cudu… Bóg nie przychodzi do Szawła przed tym, jak stał się gorliwym tępicielem chrześcijan; nie przychodzi do niego przed ukamienowaniem Szczepana, w którym przecież Szaweł uczestniczył; nie przychodzi do niego w świątyni jerozolimskiej, w której często bywał i modlił się, ale wybiera na spotkanie kręte ścieżki prowadzące z Jerozolimy do Damaszku. Symboliczna jest nazwa ulicy, przy której zatrzymuje się Szaweł: ulica Prosta. Po krętych drogach życia, które przemierzał, Jezus wyciąga go na prostą drogę zbawienia!