Pytamy często: „Dlaczego Bóg dopuszcza, aby złe rzeczy zdarzały się dobrym ludziom?”. Podobne pytania stawiali Żydzi, widząc ofiary pacyfikacji świątyni albo zawalonej wieży w Siloam. Bóg potrafi wyprowadzić dobro nawet ze zła. Cierpienie może stać się wezwaniem do nawrócenia. Jezus cierpiał, aby dać nam zbawienie.

Człowiek staje się chrześcijaninem dzięki Bożemu powołaniu. Bóg objawia człowiekowi swoją bezinteresowną miłość. Znakiem tej miłości jest sakrament chrztu. Przez chrzest staliśmy się chrześcijanami, czyli przybranymi dziećmi Bożymi oraz przyjaciółmi Jezusa Chrystusa. Chrześcijanin przez całe swoje życie winien wzrastać w miłości. Miłość jest najważniejszą zasadą naszego chrześcijańskiego życia. W Bogu stajemy się jednym. Wszyscy posiadamy jednego Ducha, należymy do jednego Kościoła, mamy jednego Pana, którym jest Jezus Chrystus. Prawdziwa jedność wypływa z samego źródła naszego powołania, którym jest Bóg, Ojciec wszystkich ludzi.

W liturgii Kościoła wspominamy dziś wielkiego polskiego świetego, pochodzącego z miejscowości Kęty niedaleko Oświęcimia. Św. Jan Kanty urodził się w 1390 r., jest patronem profesorów, studentów i młodzieży. Św. Jan Kanty głosząc Słowo Boże nauczał prawd wiary, przez które wskazywał drogę zbawienia. Unikał sporów teologicznych, które w tamtych czasach mocno wybrzmiewały. Wierny nauce Kościoła trwał niewzruszenie na stanowisku wierności Tradycji. Dla pedagogów, nauczycieli, profesorów jest wzorem człowieka całkowicie zaangażowanego w służbie Kościołowi i człowiekowi – na tej drodze realizował swoje życiowe powołanie.

Prześladowania na tle religijnym to rzeczywistość, która ma miejsce tu i teraz. Błogosławiony, którego nie były w stanie złamać prześladowania. Rozbieżność między dążeniami państwa a głoszonymi prawdami. Nie można milczeć w czasie próby, bo na odwagę czekają ci, którzy jeszcze nie poznali Chrystusa. Wiara zakłada wyjście z objawioną prawdą na zewnątrz.

Wielu ludziom wydaje się, że głoszenie Ewangelii to zadanie dla „specjalistów”: księży, zakonników, zakonnic i katechetów. Jezus wysyła uczniów, aby głosili Ewangelię. Wśród tych uczniów powinien znaleźć się każdy z nas. Każdy z nas jest powołany do tego, by głosić Ewangelię swoim życiem.

Św. Paweł ukazuje nam Pana Boga jako dawcę życia. Bóg jest naszym Ożywicielem. W Nim pokładamy nasze nadzieje, gdyż to On nas wybawił i przeprowadził ze śmierci do życia. Ta rzeczywistość już czeka na nas przygotowana. Tym, który w pełni zaufał Bożej obietnicy był św. Ignacy Antiocheński. Skazany na śmierć męczeńską prosił chrześcijan, aby nie starali się go uwolnić.

W życiu każdego człowieka pojawiają się koszmary, z których nie można się obudzić. Autorem koszmarów zawsze jest człowiek. Bóg pragnie dla człowieka szczęścia i dlatego uzbraja go w swoją łaskę. Wolna wola pozwala człowiekowi wybrać, czy chce przyjąć Bożą łaskę czy ją świadomie odrzucić. Brak Bożego przebaczenia wynika z tego, że nie chce go człowiek.

Różne lęki doczesne człowieka: uzasadnione i nieracjonalne. Lęki czynią z nas niewolników. Lęk przed Bogiem wyzwala nas z lęków doczesnych.