Dzisiejszy fragment z Ewangelii wg św. Marka kreśli przed nami obraz dzierżawcy i winnicy. Dzierżawcy doskonale wiedzą, że winnica nie jest ich własnością, a jedynie w niej pracują. Właścicielem winnicy jest Pan Bóg, a Naród Wybrany jest jej dzierżawcą. On miał być strażnicą religijności i pobożności, a także idei mesjańskiej. Winnica to także obraz Kościoła. Każdy z nas jest pracownikiem w tej winnicy. Każdy z nas otrzymał od Pana Boga dary i talenty, które ma rozwijać. Talenty zostały nam dane niejako w dzierżawę, aby dobrze służyły nam samym oraz wspólnocie Kościoła. Zatrzymaj się dziś i zapytaj się w swoim sercu: jakim jestem pracownikiem na winnicy Pańskiej?

Żydzi pragną dowiedzieć się, kim jest Jezus – to dobre pragnienie. Jezus swoją odpowiedź warunkuje szczerością ze strony Żydów, stanięciem w prawdzie. Wyrachowanie Żydów – chęć wciągnięcia Jezusa w ich polityczną grę. Nasza obojętność przeszkodą w poznaniu Jezusa i samych siebie. Trudne sytuacje stymulacją dla wyjścia z obojętności.

Chrystus ostro reaguje na zastaną sytuację, Chrystus jest czuły, dobry i jednocześnie stanowczy. Akceptacja otaczającego nas zła jest nie do przyjęcia. Bezstresowe wychowanie prowadzi do absurdu i jest zaprzeczeniem Ewangelii. Prawdziwa miłość jest wymagająca.

Jezus śpieszy się do Jerozolimy i w drodze wyprzedza uczniów. Jezus już trzeci raz zapowiada uczniom swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Uczniowie dziwią się temu, wręcz są strwożeni tym, co widzą. My tego za bardzo nie rozumiemy, bo jesteśmy grzesznikami, co oznacza, że szatan zasiał w nas nieufność względem Boga. Zaufanie Bogu prowadzi nas do prawdziwego szczęścia.

Przeżywamy miesiąc w którym przyroda budzi się do życia. Maj jako miesiąc życia poświęcony jest czci Matki Bożej. Wypowiedzi doktorów Kościoła na temat roli Maryi – zauważmy, że przez słowo „Wspomożycielka” rozumieli oni wszelkie formy pomocy, jakich Matka Boża udziela i udzielić może. Maryja wstawia się nieustannie za swoimi dziećmi, przychodzi nam z pomocą w wielorakich naszych potrzebach, ale wzywa nas również do wierności Bogu i Kościołowi.

Rzeczy materialne, które nieraz gromadzimy przez długie lata sprawiają, że bardzo się do nich przywiązujemy, czujemy się wśród nich bezpieczni i możemy dojść do poważnego zagrożenia naszego zbawienia. Nie znaczy to wcale, że człowiek bogaty nie ma możliwości zbawienia. Ono jest ofiarowane wszystkim. Od nas wyłącznie zależy, czy potrafimy mieć dystans do rzeczy doczesnych, czy żyjemy w perspektywie przyszłego życia wiecznego.

Dzieci są obecne w naszym codziennym życiu. Coraz częściej demografowie biją na alarm, że przyrost naturalny jest ujemny i powoli wiele krajów się wyludnia. Dzieci w czasach Jezusa nie miały żadnych praw w społeczeństwie, jednak rodzice bardzo dbali o ich prawidłowy rozwój. Troska o rozwój dzieci jest naturalną koleją rzeczy każdego małżeństwa. Jezus przyciągał do siebie wielkie tumy ludzi. Jednak w Ewangelii jest bardzo mało momentów, kiedy jest mowa o dzieciach. Jezus pokazuje nam, że trzeba przyjąć królestwo Boże jak dziecko.

W Ewangelii św. Marka chodzi o sprawę zasadniczą: czy rozwód jest zgodnie z prawem dopuszczalny? Faryzeusze zadają Jezusowi podchwytliwe pytanie na temat rozwodu. Stanowisko Jezusa jest jednoznaczne: rozwód jest niedopuszczalny. Jezus wskazuje na nierozerwalność małżeństwa. Tak jak Jego związek z Kościołem – Oblubienicą jest trwały, nierozerwalny, tak nierozerwalne ma być małżeństwo.