Czwartek XXVII Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz Ml 3,13–20a; Łk 11,5–13 W skrócie: Modlitwa i działalność zewnętrzna stanowią nierozerwalną jedność. Rozmowa z Bogiem jest relig?nym obowiązkiem chrześc?anina. Dla ludzi wierzących jest także wielką radością. Jak uczy Ewangelia, naszym obowiązkiem jest prosić, szukać i kołatać. Potrzebna jest nam wytrwałość w modlitwie. Wytrwała modlitwa

Środa XXVII Tygodnia zwykłego ks. Zenon Hanas Jon 4,1–11; Łk 11,1–4 W skrócie: Istnieją różne odcienie przebaczania. „Przebaczam, ponieważ mnie prosiłeś o przebaczenie”. Prośba o przebaczenie spotyka się ze wspaniałomyślną odpowiedzią. „Przebaczam, ponieważ nie wiesz, co uczyniłeś”. Przebaczający potrafi zrozumieć, że jego krzywdziciel nie miał pełnej świadomości czynu. „Ojcze w Niebie, przebacz nam, jako i my (…)

Wtorek XXVII Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz Jon 3,1–10; Łk 10,38–42 W skrócie: Marta krzątała się wokół prozaicznych prac, Maria słuchała Jezusa. Postawa Marii mogła zaszokować żydowskich mężczyzn. Papież Franciszek wzywa do poszanowania godności każdej kobiety. Ważna rola kobiety w Kościele

Poniedziałek XXVII Tygodnia zwykłego ks. Jan Augustynowicz Jon 1,1 – 2,11; Łk 10,25–37 W skrócie: Wielkie prawdy Boże Jezus przekazuje w przypowieściach. Dzisiaj Pan opowiada o dobrym Samarytaninie. Pytanie uczonego pozwoliło Zbawicielowi przekazać prawdę o potrzebie miłowania wszystkich ludzi. Trzeba pomagać mądrze. Pomaganie bliźniemu

Sobota XXVI Tygodnia zwykłego ks. Tadeusz Polak Ba 4,5-12; Łk 10,17–24 W skrócie: Źródło prawdziwej radości – księga życia. Przykład św. Faustyny – zaufanie pomimo nędzy. Masz wielkie i niepojęte prawa do mojego serca. Maryja wzorem i przewodniczką. Modlitwa bł. Jana Pawła II. Źródło prawdziwej radości Radość apostoła W pierwszą sobotę miesiąca różańcowego, gdy (…)

Piątek XXVI Tygodnia zwykłego Wspomnienie św. Franciszka z Asyżu Pierwszy piątek miesiąca ks. Andrzej Ziółkowski CM Ba 1,15–23; Łk 10,13–16 W skrócie: Po czym możemy rozpoznać człowieka żyjącego Ewangelią? Ależ to proste! Po jego duchu. Uzewnętrznia się to w sposobie jego zachowania: jego słowa, spojrzenia, gesty, mimika. Człowiek żyjący duchem Bożym jest opanowany, kulturalny, skory do pomocy, pogodny. Nade wszystko zaś emanuje z niego dobroć – czysta, bez skazy, bez cienia fałszu. Wiele jest fałszywych obrazów miłości. Często ukazywana jest jedynie w aspekcie seksualnym. Oczywiście, Bóg dał nam nie tylko duszę, lecz i ciało; ale miłość widziana jedynie poprzez pryzmat ciała nie jest pełna. Owoce ducha: miłość Przed ślubem wiele osób mówiło im: „Małżeństwo jest loterią – (…)

Czwartek XXVI Tygodnia zwykłego ks. Zenon Hanas Ne 8,1–4a.5–6.7b–12, Łk 10,1–12 W skrócie: Pisarz Ezdrasz czyta słowa Boga utrudzonym ludziom, którzy odzyskali wolność i chcą odbudować mury miasta i zniszczoną świątynię. Jaki jest rezultat słuchania słowa Bożego ze zrozumieniem? Radość w Bogu oraz solidarność z potrzebującymi. Moc Bożego słowa

Środa XXVI Tygodnia zwykłego Wspomnienie świętych Aniołów Stróżów ks. Tomasz Opaliński Wj 23,20–23; Ps 91; Mt 18,1–5.10 W skrócie: Obrazek z Aniołem Stróżem i modlitwa do niego kojarzą nam się raczej z dzieciństwem. Wielu ludzi potem wyrasta z wiary w anioły. Czy słusznie? Powodem utraty wiary w Bożą opiekę za pośrednictwem aniołów jest to, że spotyka nas nieszczęście. Anioł Stróż nie jest swoistą poduszką powietrzną (…)