Homilie ślubne Równość w miłości ks. Dariusz Kwiatkowski Syr 26,1-4.13-16 Inspiracje i tropy do homilii Decyzja o zawarciu sakramentalnego związku małżeńskiego należy do najważniejszych i jednocześnie do najtrudniejszych decyzji, które podejmuje człowiek. Na początku wspólnej życiowej drogi, trzeba stawiać sobie samemu i sobie nawzajem ważne pytania: Jak żyć, aby nie utracić tego, co teraz jest takie piękne i radosne? Co zrobić, aby nie zginął narzeczeński entuzjazm i aby miłość między wami, każdego dnia, była coraz silniejsza i głębsza? Według starotestamentalnego Mędrca Syracha, dobra i mądra żona uszczęśliwia swojego męża, swoją troskliwą obecnością podwaja lata jego życia. Jej piękna należy się doszukiwać bardziej w zaletach duszy niż w zaletach ciała. Taka żona jest darem Boga przeznaczonym dla mężczyzny, który boi się Boga.

Homilie ślubne Miłość pielęgnowana przez modlitwę ks. Dariusz Kwiatkowski Tb 8,4b-8 Inspiracje i tropy do homilii Fragment Księgi Tobiasza ukazuje modlitwę zanoszoną do Boga zaraz po uroczystych zaślubinach. Obrzędy ślubne i weselne są uroczyste i radosne. Przyczynia się do tego piękna liturgia, piękne stroje, kościół tonący w kwiatach, prezenty, obfity stół oraz wspaniała zabawa. Wszystkie te elementy sprawiają, że choć na chwilę człowiek znajduje się w innej rzeczywistości, jakby nie z tego świata. Doświadczenie pokazuje, że sielankowa atmosfera ślubna, często, kończy się bardzo szybko. Statystyki mówią o coraz większej ilości rozwodów przeprowadzanych w krótkim czasie po ślubie. W kontekście pewnego kryzysu małżeństwa można stawiać pytania: Czego zabrakło? Czy przyjęty sakrament nie posiada żadnej skuteczności i nie daje łaski, (…)

Homilie ślubne Miłość potężna jak śmierć ks. Dariusz Kwiatkowski Pnp 2,8-10.14.16a; 8,6-7 Inspiracje i tropy do homilii Księga „Pieśni nad pieśniami” zalicza się do najpiękniejszych poematów o ludzkiej miłości i dlatego wybór jej fragmentów do liturgii sakramentu małżeństwa jest właściwy. Prawdziwa miłość jest dynamiczna i twórcza. Ona nigdy się nie kończy i zawsze jest świeża. Trzeba się troszczyć o rozwój miłości. Miłość łącząca dwoje ludzi sprawia, że to, co między nimi się dokonuje jest najpiękniejsze i jedyne. Kochający się ludzie żyją w nieustającym zachwycie obecnością i bliskością drugiej osoby. Prawdziwa miłość uśmierca egoizm i myślenie o sobie. Osoba kochana i jej szczęście staje się czymś najważniejszym. To właśnie oznacza piękne wyznanie z „Pieśni nad Pieśniami”: Mój miły jest mój, a ja jestem jego.

Homilie pogrzebowe ks. Dariusz Kwiatkowski Rz 8,31b-35.37-39 W skrócie: Doświadczenie śmierci może rodzić poczucie utraty miłości. Wydaje się, że ludzka miłość przegrywa ze śmiercią. Św. Paweł ogłasza, że śmierć jest zwycięstwem miłości, a nie jej klęską i końcem. Chrystus poniósł śmierć, z której wyrosło życie. Jego śmierć była drogą prowadzącą do zmartwychwstania. Śmierć Chrystusa jest także znakiem miłości Boga do człowieka. Śmierć nie odłączy nas od miłości Boga Śmierć jest utratą miłośći Śmierć osoby bliskiej rodzi smutek i żal, ponieważ mamy świadomość, że tej osoby już nie ma i nie będzie pośród nas. Śmierć dokonała separacji i rozbicia więzów, które nas łączyły. Jednak (…)

Homilie pogrzebowe ks. Dariusz Kwiatkowski Rz 14,7-9.10b-12 W skrócie: Często wydaje się człowiekowi, że jego życie i śmierć są tylko i wyłącznie jego osobistą sprawą. Całkowite zjednoczenie z Chrystusem, w życiu i w śmierci, wydaje się być zarezerwowane tylko dla wielkich świętych. Natomiast normalni śmiertelnicynie przeżywają w taki sposób ani swojego życia, ani swojej śmierci. Św. Paweł stwierdza coś zupełnie przeciwnego: Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. W życiu i śmierci należymy do Boga Samotność w chwili śmierci W (…)

Homilie pogrzebowe ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 1-,34-43; Mt 9,12b–13 W skrócie: W obliczu śmierci, zwłaszcza nagłej i nieoczekiwanej śmierci, wiara może się zachwiać, a nawet można ją zupełnie utracić. Z ludzkiego punktu widzenia, śmierć jest zawsze czymś niezrozumiałym i nielogicznym. Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się go boi i postępuje sprawiedliwie (Dz 10,34–35). Chrystus jest sędzią żywych i umarłych Człowiek w obliczu śmierci Bezpośrednie spotkanie ze śmiercią stanowi próbę wiary dla każdego człowieka. Wobec rzeczywistości śmierci, zwłaszcza nagłej i nieoczekiwanej śmierci, wiara może się zachwiać, a (…)

Homilie pogrzebowe Miarą starości jest życie nieskalane ks. Dariusz Kwiatkowski Mdr 4,7-15 Inspiracje i tropy do homilii Każda śmierć jest wydarzeniem nieoczekiwanym i niechcianym. Każda śmierć przychodzi za wcześnie. Nawet jeśli ktoś żył wiele lat i doczekał się sędziwej starości, to i tak osoby mu najbliższe powiedzą: mógł jeszcze pożyć. Patrząc po ludzku nie jesteśmy w stanie zrozumieć i wytłumaczyć śmierci młodego i dobrego człowieka. Rodzące się pytania, bunt i przede wszystkim głęboki ból stają się naturalną ludzką reakcją, której nie musimy się wstydzić i przed którą nie musimy uciekać. Dla ludzi Starego Testamentu wielkim problemem była śmierć kogoś młodego i sprawiedliwego, ponieważ pozornie wskazywała na nieobecność Boga oraz na wycofanie Jego opieki i miłości. Księga Mądrości jest odpowiedzią Boga na ludzkie niepokoje, pytania i problemy. Podejmuje również próbę odpowiedzi na pytanie o sens śmierci ludzi sprawiedliwych i młodych. Każde ludzkie (…)