Kościół na całym świecie wpatrzony w Dzieciątko Jezus oddaje cześć swemu pierwszemu męczennikowi Szczepanowi. Jego młode życie nie jest nam znane z Dziejów Apostolskich. Diakoni byli sługami Kościoła, im Kościół zlecił posługę wobec biednych i potrzebujących. W tak piękny świąteczny dzień kierujemy nasz wzrok na wschód, by tam usłyszeć krzyk modlitwy mordowanych za wiarę w Jezusa. To są współcześni męczennicy. Mordowani, prześladowani, poniżani, dyskryminowani za miłość do Chrystusa. Ten dzisiejszy, świąteczny dzień niech nas motywuje do wiernego trwania przy Jezusie w naszej codzienności. Niech nasze czyny, słowa będą odbiciem prawdy w która wierzymy.

Dziś drugi świąt, kiedy możemy nadal cieszy się z narodzenia Jezusa Chrystusa. W tym świętym czasie rozważamy orędzie o Dzieciątku, o którym pisze św. Paweł Apostoł w Liście do Tytusa, że „przynosi łaskę od Boga, który niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas byśmy wyrzekłszy się bezbożności, rozumnie żyli na tym świecie”. Przed Jego narodzeniem rzymski filozof Seneka powiedział „albo świat się skończy, albo przyjdzie Bóg, by go zbawić.” Radujmy się więc całym sercem, że mamy Betlejem, że narodził się Zbawiciel. To dzięki Niemu staliśmy się dziećmi Bożymi. Dla nas Bóg staje się człowiekiem, dla nas uniżył się, aby w tym pokornym uniżeniu zbliżyć nas do Boga Ojca. Wobec betlejemskiej stajenki ginie mrok ziemski i czujemy w sercach świętą radość, radość przybrania za synów; radość, że staliśmy się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.

Ewangelia kładzie dzisiaj szczególny nacisk na odwagę. Jest to przejaw odwagi w wierze. Św. Szczepan był przykładem człowieka, który nie wyrzekł się Jezusa. Wyznawanie wiary polega na dobrowolnym i świadomym dzieleniu się Słowem Bożym z innymi, którzy często mają odmienne zdanie. Znajdujemy się często w ekstremalnych warunkach i nie radzimy sobie z dawaniem świadectwa. Małymi krokami, mamy umiejętnie przekazywać wiarę najmłodszym, którzy w przyszłości będą dzielili się Bogiem z innymi ludźmi. Pomoce: Materiał I do wykorzystania: Kask, gogle, kombinezon, kurtka zimowa, deska snowboardowa. Materiał II do wykorzystania: Ekstremalny zjazd na nartach (wersja poglądowa). Ważne, aby grafika była duża, gdyż lepiej zadziała na dziecięcą wyobraźnię. Może to być duży plakat, obraz lub baner.

To, co najważniejsze w te święta jest na szczęście trwałe i nie przemija: Jezus, na którego nie musimy czekać kolejny rok, ponieważ On jest z nami każdego dnia! Świętowanie narodzin Jezusa przypomina nam, że to On ma dla nas największą miłość, największy szacunek, najwspanialszą nadzieję i najpiękniejszy dar przebaczenia… My jesteśmy tak często w życiu przy drodze – posiniaczeni doświadczeniami albo wręcz pobici do nieprzytomności, a Jezus jest tym, który przychodzi nas uratować! Jeśli miniony rok sprawił, że leżałeś na poboczu drogi w jakiś sposób zraniony, świętowanie Bożego Narodzenia ma ci przypomnieć, że miłość istnieje i ta miłość ma konkretne imię: Jezus.

Betlejem, Jerozolima w czasie Narodzenia. Kolejne święta. Treść kolędy. Postawa Żydów. Przestrzeganie przepisów Prawa. Boże Narodzenie dziś. Czas dla Boga.

Przeżywamy Święta Bożego Narodzenia. Te święta zawsze kojarzą nam się z choinką, kolędami, migającymi lampkami i prezentami. Gdy idziemy do teatru na przedstawienie to czekamy aż kurtyna opadnie i zobaczymy dekoracje, aktorów i przedstawienie. Można powiedzieć, że między Panem Bogiem, a człowiekiem też była taka kurtyna. Popatrzymy dziś na szopkę w naszej świątyni. Pan Jezus chce, byśmy Go zabrali ze sobą. On chce byśmy nie zamykali przed Nim naszych serc jak to zrobili ludzie w gospodzie, gdy do drzwi stukał Józef i Maryja. Słowo chce zamieszkać między nami, w naszej rodzinie, w naszym domu. Na Święta nie tylko tata i mama są w domu. Często przyjeżdżają jeszcze dziadkowie, ciocie i wujkowie, żeby rodzina była razem. Wyobrażacie sobie, jak smutno musi być komuś, kto na Święta jest zupełnie sam? Biblia – Słowo Boże jest najlepszym sposobem by w naszej rodzinie, w naszym domu zamieszkał Pan Bóg. Pomoce: Stajenka betlejemska

Refleksja nad czasami pełnymi obaw. Co nas tu przywiodło: wiara czy tradycja? Zakłamanie człowieka. Jakże różnimy się od Rodziny z Nazaretu. Święta Rodzina wzorem dla nas.

Słowa anioła. Żydowskie zwyczaje zaślubin a dzisiejsze związki. Brak intymnośći, odpowiedzialności i niedojrzałość. Człowiek tajemnicą. Moja opieka nad Jezusem i Maryją.