Uświadomić zgromadzonym, że to, co dobrego robimy na ziemi doprowadzi nas kiedyś do Nieba.

Ewangelią prawdziwie zaczyna żyć dopiero ten, kto zobaczy Jezusa.

Pouczyć o tym, w jaki sposób możemy dostrzegać ślady Boga w naszym życiu.

Ukazanie praktycznej realizacji Przykazania Miłości.

Jeśli na drogach wiary stracimy z oczu relację osobową, pozostanie zbiór rytuałów, zakazów, nakazów i norm moralnych.

Ukazać co zrobić, aby nie być sierotą duchową.

Apostołowie do śmierci Chrystusa nie rozumieli Jego posłannictwa. Dopiero Zmartwychwstanie przemieniło ich całkowicie.

Wokół pytań o prawdę, życie i drogę życia obracają się inne sprawy naszej codzienności z jej doczesnością, ale też w perspektywie wieczności. Trzeba sobie uświadomić, co oznacza fakt, iż Jezus jest naszą drogą.