Przeżywamy Święta Bożego Narodzenia. Te święta zawsze kojarzą nam się z choinką, kolędami, migającymi lampkami i prezentami. Gdy idziemy do teatru na przedstawienie to czekamy aż kurtyna opadnie i zobaczymy dekoracje, aktorów i przedstawienie. Można powiedzieć, że między Panem Bogiem, a człowiekiem też była taka kurtyna. Popatrzymy dziś na szopkę w naszej świątyni. Pan Jezus chce, byśmy Go zabrali ze sobą. On chce byśmy nie zamykali przed Nim naszych serc jak to zrobili ludzie w gospodzie, gdy do drzwi stukał Józef i Maryja. Słowo chce zamieszkać między nami, w naszej rodzinie, w naszym domu. Na Święta nie tylko tata i mama są w domu. Często przyjeżdżają jeszcze dziadkowie, ciocie i wujkowie, żeby rodzina była razem. Wyobrażacie sobie, jak smutno musi być komuś, kto na Święta jest zupełnie sam? Biblia – Słowo Boże jest najlepszym sposobem by w naszej rodzinie, w naszym domu zamieszkał Pan Bóg. Pomoce: Stajenka betlejemska

Refleksja nad czasami pełnymi obaw. Co nas tu przywiodło: wiara czy tradycja? Zakłamanie człowieka. Jakże różnimy się od Rodziny z Nazaretu. Święta Rodzina wzorem dla nas.

Słowa anioła. Żydowskie zwyczaje zaślubin a dzisiejsze związki. Brak intymnośći, odpowiedzialności i niedojrzałość. Człowiek tajemnicą. Moja opieka nad Jezusem i Maryją.

Św. Józef – adwentowy nauczyciel przyjmowania słowa Bożego. Mąż sprawiedliwy. Grzech i deprawacja prowadzą do zupełnego odwrócenia wartości. Św. Józef zawsze stawiał na pierwszym miejscu Boga: w dzień i w nocy, w radościach i smutkach, w pracy i odpoczynku. Miłość kosztuje, wymaga trudu i ofiary. Strzeżmy się łatwych rozwiązań, dróg na skróty. Św. Józef postąpił zgodnie z wolą Boga.

Każdy chrześcijanin dobrze stara się przygotować do świąt Bożego Narodzenia. Poprzez rozmowę z dziećmi staramy się wyodrębnić dwa nurty Adwentu: przygotowanie do świąt i na paruzję. Najpierw wspominamy Proroków Starego Testamentu. Dzieci z katechezy znają imiona Proroków oraz ich dokonania. To pozwoli nam na przypomnienie tych postaci. Adwent to wspomnienie nauki Kościoła dotyczącej paruzji, czyli drugiego, pełnego chwały przyjścia Chrystusa na końcu czasów. Ten temat powinien mocno wybrzmieć, by pobudzić wiernych do troski o stan łaski uświęcającej. Przygotowanie do świąt ma wymiar również zewnętrzny. Jednak należy położyć nacisk na przygotowanie naszego wnętrza do świąt, nie pomijając charakteru zewnętrznego. Pomoce: Obrazki proroków; Obrazek sądu ostatecznego; Książeczka do nabożeństwa; Pięć warunków dobrej spowiedzi; Elementy dekoracji świątecznej.

Marzenia są potrzebne, bo pomagają nie tylko oderwać się, od czasu do czasu, od tak zwanej „szarej rzeczywistości”, ale także tęsknić i dążyć do dalekich celów. Trzecia Niedziela Adwentu to wezwanie Boga, byśmy nie bali się marzyć o rzeczach wielkich – sprawach ostatecznych. Żyjąc na ziemi, zajęci naszymi codziennymi sprawami, czasem zapominamy o tym, że to, co najważniejsze dopiero nadejdzie; że troski i kłopoty ziemskie przeminą i Bóg zaprosi nas do królestwa doskonałości i pokoju. Fragment Listu św. Jakuba to piękne porównanie chrześcijańskiego „adwentu” do oczekiwania na płody ziemi, które powinno zostać odczytane w kluczu wzajemnej współpracy Boga i człowieka.

Dzisiejsza niedziela wzywa nas do radości. Są ku temu co najmniej dwa powody: nadchodzi powtórne przyjście Pana oraz zbliżają się święta Bożego Narodzenia. W dzisiejszej liturgii słowa słyszymy najpierw proroctwo Izajasza mówiące o przyjściu Boga na świat i znakach temu towarzyszących. Zniknie wszelki smutek, pozostanie wyłącznie radość. W Ewangelii, sam Jezus zaświadcza, że proroctwo Izajasza właśnie się wypełnia. Mówi o tym w odpowiedzi na wątpliwości Jana Chrzciciela uwięzionego przez Heroda. Również i nam zdarzają się chwile zwątpień. Odpowiedź Jezusa jest zawsze taka sama, niezależnie od mieniających się czasów.

Dziś trzecia niedziela Adwentu, o czym świadczy zapalona trzecia świeca na wieńcu adwentowym. Kontynuujemy naukę o Janie Chrzcicielu i Jezusie. Jan Chrzciciel miał za zadanie przygotować ludzi na najważniejsze wydarzenie świata, jakim było przyjście Boga na świat. To pokazuje jak wielkim zaufaniem darzył go Bóg skoro powierzył mu tak wielkie zadanie. Pan Jezus, na Którego narodziny cały czas oczekujemy przyszedł po to, aby być królem. Jezus przyszedł na ziemię i dał nam największe przykazanie: miłości Pana Boga i bliźniego. Każdego dnia zaczynajmy dzień od modlitwy. Prośmy Pana Boga, aby nam pobłogosławił. Trzecia Niedziela Adwentu jest czasem radosnym. Coraz bliżej świąteczny czas. Zadbajmy o nasze serca, aby były one czyste, aby Pan Bóg chciał w nich mieszkać i aby było Mu tam dobrze. Pamiętajmy o przedświątecznej spowiedzi. Pomoce: Wieniec adwentowy; Obrazek Jana Chrzciciela; Wielkie czerwone serce.