Ukazać czym jest droga do Boga.

Ukazać, że najważniejsze są bogactwa duchowe.

Dostrzec właściwy cel chrześcijańskiego ubóstwa.

Uświadomić sobie, że warto pielęgnować w sobie wszystkie doświadczenia Boga.

Mimo, że minęło tak wiele lat, to nic się nie zmieniło. Człowiek dalej kieruje się swoimi namiętnościami, a odpowiedzialnością za istniejący stan obarcza Boga.

Zrozumieć, że prawdziwe szczęście zasadza się na przebaczeniu win.

Ukazanie wiernym Chrystusowego pouczenia o upomnieniu braterskim jako klucza do uzdrowienia naszych wspólnot.

Właściwie zrozumieć istotę daru bojaźni Pańskiej.