Za chwilę rozpoczniemy nowy rok szkolny. Każde dobre wyniki będą nagradzane. Wymagania, jakie stawiają przed nami nauczyciele i wychowawcy, mają nam pomóc w rozwoju. Czasami buntujemy się, kiedy nauczyciele od nas wymagają, ale jest to nam potrzebne. Często po jakimś czasie doceniamy ten wysiłek, który w nasze wychowanie włożyli rodzice i wychowawcy. Prawo i zasady są potrzebne do przestrzegania, aby był porządek na świecie. O Prawie wspomina dzisiaj pierwsze czytanie. Mojżesz prosił cały lud Izraela, aby wypełniał Prawo, które Bóg dał człowiekowi. Spowiedź święta kieruje się pewnymi zasadami, które trzeba spełnić, aby spowiedź wydała dobre owoce w naszym życiu. Konieczne są: rachunek sumienia, żal za grzechy, mocne postanowienie poprawy, szczera spowiedź, zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Pomoce: zdjęcia z wakacji; dwie tablice z Dekalogiem; karteczki z pięcioma warunkami dobrej spowiedzi.

Maryja prowadzi do Jezusa. Przed Jej wizerunkiem stajemy każdego wieczoru, by w apelu zapewniać o naszej niezachwianej i niezmąconej miłości. Jestem Maryjo, pamiętam i czuwam. Jestem. To imię, które Bóg objawił u stóp góry Horeb, by wskazać ludzkości, że Jego miłość do człowieka wyrażona jest w trwaniu: Bóg jest. Ja również mam trwać pomimo moich słabości, przemijania i powolnego odchodzenia. Mam trwać na Eucharystii, na modlitwie i nabożeństwach. Pamiętam. To postawa mająca na celu noszenie w sobie obrazu Chrystusa. Jest on wyryty w naszym sercu od momentu chrztu. Czuwam, by zło nie zniekształciło, nie zatraciło mojego zbawienia. Jako chrześcijanin pracuję, by nie zginąć, nie dać zatruć sobie duszy i ducha. Czuwam nad sobą, by być człowiekiem miłosierdzia.

Mowa Chrystusa w synagodze wywołuje zgorszenie. Słuchacze nie potrafią przyjąć słów Chrystusa, mimo że widzieli wiele znaków. Jezus każe uczniom dokonać wyboru. Podwójna treść zawarta w odpowiedzi Piotra. Na pozór powtarzamy wyznanie Piotra, ale zaprzeczamy sobie czynami, przez: niepełne uczestnictwo w Eucharystii; pozorne uczestnictwo w Eucharystii; brak świadectwa wiary w codzienności.

Przez kilka ostatnich tygodni uczniowie Jezusa wraz z wieloma innymi ludźmi słuchali bardzo trudnej nauki: o chlebie, który zstąpił z nieba i o tym, że tym chlebem będzie Ciało Jezusa, które w dodatku należy spożywać. Nikt nie zrozumiał tej tajemnicy, a niektórzy wręcz wzruszyli ramionami w geście protestu czy zdziwienia. Czasem, kiedy przypominamy sobie szkolne lata, wracamy myślami do niektórych lekcji, nauczycieli. Co robimy, kiedy jakiś przedmiot nie podoba nam się, nie rozumiemy go i nie chcemy się uczyć?

Kiedy Izraelici stanęli u progu Ziemi Obiecanej po drugiej stronie Jordanu, Mojżesz zakończył życie na Górze Nebo. Po nim misję prowadzenia Izraela objął Jozue. Warto podkreślić dwa momenty związane z jego życiem: przejście przez rzekę Jordan, oraz odnowienie przymierza. Przez chrzest zostaliśmy włączeni do wielkiej rodziny chrześcijan. Obrzezanie, to znak przymierza między Ludem Wybranym a Bogiem. Przybycie do Ziemi Obiecanej i rozpoczęcie nowego życia wiązało się z koniecznością uczynienia znaku obrzezania na wszystkich, których ciała go nie nosiły. Odnowienie naszej wiary dokonuje się na niedzielnej Mszy św.

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny jest nagrodą za Jej trud i całkowite oddanie Bogu. Wniebowzięcie Maryi z ciałem do nieba każe nam zastanowić się nad godnością naszego ciała i znaczeniem ziemskiego trudu. Wniebowzięcie jest końcem ziemskiej pielgrzymki Maryi. Zachęca nas do podejmowania wysiłku, do nieustawania w drodze.

Maryja została wzięta do nieba z duszą i ciałem do niebieskiej chwały. To dogmat naszej wiary. Maryja ma szczególną rolę w dziele zbawienia. Wniebowzięcie rozjaśnia tajemnicę Kościoła. Maryja ukazuje nam naszą przyszłość, do której jesteśmy powołani. Ludzka dusza i ciało znajdą swoje życie wieczne w Chrystusie. Nasze ciało w Chrystusie i Maryi już zostało uwielbione i jest świątynią Boga. Dlatego warto dzisiaj pomyśleć o szacunku wobec własnego ciała.

To, że Matka Jezusa została z ciałem i duszą wzięta do nieba jest zapowiedzią naszego pójścia do nieba. Wszyscy jesteśmy w drodze do nieba. Dzieciom w Fatimie, Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie, objawiła się Pani z nieba. Maryja prosiła dzieci, aby odmawiały różaniec i czyniły pokutę za swoje grzechy, a wtedy na świecie zapanuje pokój. Matka Boża objawiła się również dwojgu pastuszkom: Melanii Calvat i Maksyminowi Giraud na górze wznoszącej się nad La Salette we Francji. Wzywała do nawrócenia, odnowy życia modlitwy i dawania świadectwa wobec innych ludzi. Maryję bardzo bolało, że ludzie są obojętni na Boga, Kościół i sakramenty. Pomoce : obraz Wniebowzięcia; wizerunek Matki Bożej z Medjugorie; figura Matki Bożej Fatimskiej, obrazek Matki Bożej z La Salette.