Obraz podzielonego świata. Potrzeba jedności, którą Chrystus dostrzega w czasie Ostatniej Wieczerzy. Jedność niemożliwa do osiągnięcia ludzkimi sposobami. Kościół miejscem jedności. Eucharystia narzędziem jedności – jedność w Chrystusie dzięki Jego słowom i Jego Ciału i Krwi. Jedność Kościoła znakiem dla świata.

Wielu współczesnych ludzi czuje się bardzo osamotnionymi w świecie. Świat wymaga od ludzi postaw, które są na jego zasadach. Świat nie pozwala człowiekowi być SOBĄ! Jezus w modlitwie prosi Ojca za wspólnotę Kościoła. Urzeka to zatroskanie Jezusa o swoich obecnych i przyszłych uczniów. Jezus daje świadectwo swojej miłości wobec uczniów, gdy oddaje swoje życie za nich. Kiedy masz poczucie, że nikomu na Tobie nie zależy, to pomyśl o ofierze Chrystusa. Bóg chce, żebyś we wspólnocie Kościoła nie musiał udawać kogoś innego, tylko był w pełni SOBĄ! On Cię zbawia nie dlatego, że na to czymś zasłużyłeś, ale dlatego, że cię kocha!

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam dwa spotkania: Maryi z Elżbietą oraz Jana Chrzciciela z Jezusem. Spotkanie Maryi z Elżbietą. Maryja udaje się do swojej krewnej by jej pomóc w trudach związanych ze stanem błogosławionym. Być może Maryja chce się przekonać o prawdziwości słów archanioła. Spotkanie Jezusa z Janem Chrzcicielem to spotkanie między Bogiem i Jego głosem, między Panem i sługą, między Mistrzem a uczniem.

Jezus wie, że Apostołowie będą cierpieć, ale poprzez to cierpienie będą mogli zjednoczyć się z Nim i poznać Go głęboko i osobiście. Chyba najlepiej nam znanym przykładem realizacji słów dzisiejszej Ewangelii jest historia św. Piotra. Próba, której Piotr nie podołał a potem pusty grób ujawniły przed Apostołem nie tylko prawdę o Jezusie, ale też prawdę o sobie samym – sam z siebie nic nie może zdziałać, ale „wszystko może z Tym, Który go umacnia”. Droga dojrzewania w wierze jest drogą krzyża.

Wielu z nas nie potrafi prosić. To wymaga od nas zobaczenia, że nie jestem samowystarczalny, że potrzebuje drugiego człowieka do zrealizowania swoich potrzeb. Jezus wskazuje dziś na relację człowieka do Boga. Zachęca nas, abyśmy prosząc Ojca, powoływali się na Jego święte imię. Przyjaciel Jezusa jest również przyjacielem Jego Ojca. Jezus przyszedł od Ojca i teraz powraca do Niego. Nie był On zwykłym prorokiem.

„Ciemna noc” – to bardzo trudny moment w życiu człowieka. Stan, w którym człowiek doświadcza w swoim sercu ogromnej pustki, ciemności, czuje ogromną samotność. Człowiek doświadcza wtedy ogromnego smutku, poczucia beznadziei, sytuacji bez wyjścia. Bogu nie jest obojętny taki stan człowieka! „Smutek wasz przemieni się w radość”. Zaufanie Bogu pozwoli nam doświadczyć zwycięstwa Jezusa nad naszym mrokiem. Jezus był trzy dni w ciemnościach otchłani, żeby potem mocą Bożą wyjść z niej jako „Zwycięzca śmierci”! Bóg chce, aby każdy z nas miał udział w tym zwycięstwie. On zawsze czeka, aby wyprowadzić Cię ku światłu i prawdziwej radości!

Przesłanie Ewangelii. Przesłanie Dziejów Apostolskich. Niezrozumienie wypowiedzi Mistrza. Ograniczoność przekazu. Postawa wobec „słuchaczy”. Sensowne zaangażowanie.

Podczas Ostatniej Wieczerzy, rozmawiając z Apostołami i przedstawiając im wydarzenia, Jezus używa niezwykle kontrowersyjnych słów: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie”. Uczniowie nie mają się martwić tym, że nie są jeszcze gotowi przyjąć całej nauki Mistrza. Mają jednak stać się ludźmi nadziei, która zostanie wypełniona Duchem Świętym. Duch nas „poprowadzi”, a więc będzie to proces – proces, który trwa i w którym nieustannie poznajemy prawdę o Bogu.