Najszybszy i najbardziej złożony rozwój przypada na wczesne lata dzieciństwa. Jesteśmy odpowiedzialni za słowa i czyny wobec najmniejszych. Dzisiejsza Ewangelia skłania nas do refleksji nad rozwojem ludzkiej osoby. Widzimy w niej człowieka głuchoniemego, który odzyskał słuch i zdolność mówienia. Bóg chce przywrócić człowiekowi wszelkie zdolności, potrzebne do nawiązywania relacji z drugim człowiekiem. Prorok Izajasz opisuje w swojej wizji przyszłe zbawienie. W tym opisie również pojawia się motyw widzenia, słyszenia i mówienia. Chrześcijańskie patrzenie na świat i na drugiego człowieka ma szczególną cechę: nasz wzrok nie może się zatrzymywać na elementach zewnętrznych.