W naszym dzisiejszym fragmencie Ewangelii zadane zostają dwa pytania. Te pytania dotyczą tego, kim jest Jezus! Nikt nie chce sam dobrowolnie oddać swojej władzy! Przywódcy żydowscy byli właśnie tacy. Jezus demaskuje zepsucie ludzkiego serca, które myśli tylko o sobie. Kiedy spojrzysz na całokształt misji Jezusa, wyraźnie widać, że jest On Chrystusem. Ale wielu nie chciało tego przyznać. Czasami staramy się stworzyć takiego Boga, jakiego sami pragniemy.

Całe Pismo Święte mówi o Mesjaszu – Jezusie, którego wielu ludzi nie rozpoznaje. Nie rozpoznają w Nim Bożego działania, miłości i miłosierdzia. Pamiętajmy, żeby nie podejmować zbyt pochopnej decyzji w odniesieniu do człowieka. Nie osądzajmy, nie potępiajmy. Jedynie Bóg może to robić. Jak często i w jaki sposób czytamy Pismo Święte? Zawarte są w nim słowa, które pochodzą od samego Boga. Czy jest to dla mnie tylko książka pełna opowieści? Słowa, które wypowiadamy mogą dla innych być wsparciem, zaś dla innych powodować zgorszenie. Wiara w Boga jest ważniejsza niż w ludzi. To Bóg czuwa nieustannie nad naszym życiem, które natomiast może być odebrane przez ludzi.

W Księdze proroka Izajasza mamy zapowiedź czasów mesjańskich, które będą czasem szczególnej interwencji Bożej. Działalność Mesjasza nie należy do łatwych z racji zatwardziałych serc Izraelitów, nieskorych do nawrócenia i uwierzenia w Jezusa. Żydzi robią wszystko, by skazać Jezusa na śmierć za bluźnierstwo i łamanie Prawa Bożego, szczególnie świętego dnia szabatu. Zawierzywszy Bogu możemy doznać prawdziwości słów Jezusa: „Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne”.

Sytuacja chorego człowieka. Skarga skierowana do Chrystusa i Jego odpowiedź. Zaskakująca postawa uzdrowionego. Ponowne spotkanie Chrystusa i chorego.

Wielki Post szczególnym czasem nawrócenia. Bóg pragnie od człowieka, by ten Mu zaufał. Wsparciem w wielkopostnej refleksji jest liturgia słowa. Człowiek stale pragnie zmian i nowości. Pragnienie zmian odnosi się również do życia duchowego. Perspektywa nowego życia daje nadzieję i cel, do którego człowiek dąży. Pełne otwarcie na nowe życie daje nawrócenie. Uzdrowienie nadaje życiu nową jakość. Wyraźne znaki pomagają człowiekowi otworzyć się na nawrócenie. Znaki uzdrowienia dzieją się aktualnie.

Celnik będący w świątyni ma poczucie własnej niegodności i grzeszności, przez to że jego ludzkie postępowanie onieśmiela go w podejściu do Boga. Faryzeusz jest dla nas jedynie tłem do zrozumienia ogromu miłości Boga, ale przestrogą – jak nie zachowywać się w budowaniu relacji z Bogiem. Może i u nas jest tak, jak u tego faryzeusza? Mamy dobre życie, niczego nam nie brakuje, ale obmawiamy innych, tłumacząc samych siebie przed sobą, że przecież oni są sobie winni, że nas drażnią. Prośmy Pana Jezusa o łaskę całkowitego przylgnięcia do Niego.

Kiedy ruszamy do walki, musimy się dobrze przygotować. Dobry dowódca posiada cały plan działania. Ludzie, aby się bronić przed złem, potrzebują włożyć wiele wysiłku i szkoleń. Jezus tego nie potrzebuje. Zastanów się dzisiaj czy masz w swoim życiu takie przestrzenie, które nie pozwalają ci normalnie funkcjonować, które zagłuszają słowo, które każdego dnia kieruje do Ciebie miłosierny Bóg?

Dzieła Boga są realne, prawdziwe. Bóg wybierał ludzi, których czynił świadkami swoich dzieł. Człowiek, który przeżywa świadomie obecność Boga, jest pełen wewnętrznej radości, nawet w obliczu trudnych doświadczeń. Nasza wiara, to nie tylko pamięć. Gdy sprawowane są sakramenty Kościoła to dokonują się dzieła zbawcze samego Jezusa. W czasie każdej Eucharystii Jezus składa siebie w ofierze Ojcu. Bóg jest blisko i pragnie być coraz bliżej nas.