W okresie Wielkiego Postu w szczególny sposób rozważamy tajemnicę zbawczej Męki Jezusa. Chcąc zrozumieć cenę i wartość naszego zbawienia, trzeba przeżyć tajemnicę Krzyża Chrystusa i zakosztować łaski płynącej z Krzyża.

Biblijny opis potopu nie ukazuje w pełni ogromu tragedii. Grzech działa na ludzką duszę niczym niszczycielska fala powodziowa. Z każdego upadku można się podnieść. Bóg wyciąga pomocną rękę do pogrążonego w rozpaczy człowieka.

Pismo Święte zawiera prawdę o Bogu i człowieku. Możemy tam znaleźć również opis tajemnicy ludzkiego grzechu. Bóg z upodobaniem patrzy na ofiarę Abla, zaś ofiary Kaina nie podobają Mu się. To rodzi zazdrość w sercu starszego brata, który dopuszcza się bratobójstwa. Nie może znieść tego, że Bóg nie przyjmuje jego ofiar. Zazdrość zatruwa nam życie. Jest niczym nowotwór duszy i prowadzi do kolejnych grzechów. Warto odkryć ogrom d arów, które otrzymuję nieustannie od Boga. A wznosząc modlitwy, za wszystkie podziękuję Bogu.

Wspólnotę Eucharystii tworzą ludzie ochrzczeni, którzy noszą w sobie wiarę w obecność Boga i posłannictwo Kościoła. Kapłan jest szafarzem, czyli pośrednikiem miedzy zgromadzonymi w świątyni a Bogiem. Człowiek, który kocha, pragnie być jak najbliżej osoby kochanej, szuka tej bliskości. Na tym doświadczeniu, które nosicie w sercach, wyraźnie widać, jak Chrystus nas kocha. Jeżeli chcemy spotkanie z Panem przeżyć nie tylko godnie, ale i owocnie, potrzeba naszego zaangażowania.

Jest w nas silna tendencja do usprawiedliwiania własnych grzechów, błędów i słabości. Najprostsze jest zrzucenie winy na kogoś innego. Inna strategia jest też skuteczna: wystarczy wmówić wszystkim naokoło, że dana słabość nie jest czymś złym. Różne mechanizmy usprawiedliwiania siebie możemy znaleźć w opisie pierwszego grzechu w raju (nieposłuszeństwo jako wyraz wolności, zrzucanie winy na siebie nawzajem, kłamstwo, ukrywanie się przed odpowiedzialnością). Wyjściem z tej sytuacji jest przyznanie się do grzechu i winy.

Historia Syrofenicjanki proszącej Jezusa o pomoc w uwolnieniu jej córeczki od ducha nieczystego. Jest to kobieta spoza Narodu Wybranego. Jezus wydaje się być bardzo niegrzeczny wobec niej, bo przecież porównuje ją do psa! Kobieta tak bardzo kocha córkę, że jest gotowa na upokorzenie, aby uzyskać Boże błogosławieństwo. Czasem nam się wydaje, że Bóg jest nam przeciwny, tymczasem Bóg chce wydobyć z nas jak największą miłość.

Zdaniem niektórych małe dzieci potrafią wyczuć, czy dana osoba jest dobra, czy też zła. Dorośli tej umiejętności niestety nie posiadają, przez co piękno często mylą z atrakcyjnością. Nie wszystko złoto, co się świeci. Jezus wskazując nam, co czyni człowieka nieczystym, pokazuje jak powinniśmy dostrzegać piękno dobrego serca i spowodowaną grzechem jego martwotę.

Kaznodzieja, który nie kochał ludzi. Bóg potrzebuje naszej miłości. Jaka jest nasza pobożność?