XIV Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Iz 66,10–14c; Ga 6,14–18; Łk 10,1–12.17–20 Wakacyjne apostolstwo uśmiechu Smutne chrześc?aństwo? „Tatusiu, a czy nasz koń jest chrześc?aninem?” – pyta malec tatę. Oczywiście, najlepszym sposobem odpowiedzi na takie pytania jest pytanie, więc reakcja taty była do przewidzenia: „A dlaczego pytasz?”. „A bo on zawsze jest smutny i ma spuszczony łeb”. Często chrześc?aństwo kojarzy nam się – jak temu malcowi – z cierpiętnictwem, z byciem smutnym. Przemawia za tym powaga kościołów, zasady, które od dzieciństwa nam wpajano. Ale umiejętność skupienia i powagi na modlitwie wcale nie kłóci się z radością chrześc?ańską. Wręcz przeciwnie – zakłada ją i jej wymaga. Stare przysłowie powiada, że (…)

XIV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 10,1–9 Owce i wilki Pierwsza próba Pan Jezus chciał się chyba przekonać, czy uczniowie, którzy słuchają Jego nauki, będą umieli zanieść tę naukę innym ludziom. Uczniowie zaś dopiero musieli przekonać się sami, czy zdołają wypełnić misję Zbawiciela. Na pierwszy rzut oka misja nie wydaje się trudna. Trzeba iść i głosić królestwo Boże. Apostołowie otrzymali nawet przywilej uzdrawiania ludzi. Ale z drugiej strony obowiązywały ich pewne zasady: nie można gromadzić pieniędzy, trzeba mieszkać tam, gdzie człowieka wpuszczą i jeść to, co mu zaproponują. Nie będzie wcześniejszych rezerwacji w hotelu ani przesiadywania w restauracji nad kartą dań. A co najważniejsze – Jezus od razu zastrzegł, że trzeba iść do ludzi trudnych, groźnych, niesympatycznych. Nazywa ludzi wilkami. Wszyscy wiemy, że wilk to (…)

XIII Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas 1 Krl 19,16b.19–21; Ga 5,1.13–18; Łk 9,51–62 Gdzie jest moja Jerozolima? Kariera państwowa w Rzymie Podjął najważniejszą życiową decyzję. Wybrał cel, do którego miała zmierzać Jego cała życiowa droga. I wyruszył w stronę tego celu. Powoli, konsekwentnie, dzień po dniu, krok po kroku. Nie wybrał się w kierunku Rzymu, do stolicy imperium. Tam można by zrobić wspaniałą karierę. Potrzebni byli elokwentni mówcy, błyskotliwi adwokaci, kompetentni przywódcy. Wystarczyło mieć odrobinę inteligencji i dobre koneksje, aby się wspinać po szczeblach kariery. Jako zarządca jakiejś prowincji mógłby dokonać tyle dobra i ustanowić wzór, jak tworzyć idealne państwo. Ale On nie był zainteresowany władzą i robieniem politycznej kariery.

XIII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak 1 Krl 19,16b.19–21; Ga 5,1.13–18; Łk 9,51–62 Ku wolności wyswobodził nas Chrystus „Pójdź za Mną” Spotykamy się w ostatnią niedzielę miesiąca poświęconego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Pan Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii do każdego z nas: Pójdź za Mną (Łk 9,59). Dokąd mamy iść za naszym Panem i Zbawicielem? Tylko Jezus jest Drogą do celu ostatecznego  naszej wędrówki, bo On jest Życiem, które nie znakresu. Święci w niebie Nasza ojczyzna jest w niebie – mówi św. Paweł, a potwierdzają tę prawdę święci, którzy ukazują nam cel naszej ziemskiej pielgrzymki. Trzy tygodnie temu przeżyliśmy wielki dzień beatyfikacji księdza (…)

XIII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 9,51–62 Cierpliwość i przebaczenie Samarytanie i Żydzi Dzisiejszy fragment Ewangelii składa się z kilku osobnych wypowiedzi i wydarzeń. Mają pewną wspólną cechę. Ciekawy jestem, czy potraficie ją zauważyć. Nikt? Wszystkie mówią coś o uczniach Jezusa: jakimi są i jakimi chętnie widziałby ich Jezus. Zatrzymajmy się dziś tylko na pierwszej scenie. Pan Jezus wędruje z apostołami do Jerozolimy, stolicy kraju. Wędrowali z Galilei, która była ich rodzinną prowincją. Taka wędrówka trwała trzy, cztery dni. Najkrótsza droga z Galilei do Jerozolimy prowadziła przez wioski Samarytan. To był naród, który osiedlił się w tej okolicy w (…)

XII Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Za 12,10–11; Ga 3,26–29; Łk 9,18–24 Pójść za Jezusem Zbawicielem Ulubione fragmenty Ewangelii Przychodząc do kościoła na Mszę św., lubimy słuchać Ewangelii, która mówi o cudach dokonywanych przez Jezusa. Uzdrowienia, wskrzeszenia umarłych, wypędzanie złych duchów, uciszanie burzy na morzu, rozmnożenie chleba podnoszą nas na duchu i są dla nas źródłem pocieszenia i umocnienia. Lubimy także fragmenty, w których Jezus mówi o królestwie Bożym, w którym uprzywilejowane miejsca będą mieli ubodzy i pokrzywdzeni przez życie. Często za takich właśnie się uważamy, bo przecież musimy stawiać czoła tylu różnym problemom i przeciwnościom. W końcu jak kojący balsam działają na nas słowa o miłosiernym Bogu (…)

XII Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Za 12,10–11; Ga 3,26–29; Łk 9,18–24 Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek „Za kogo Mnie uważacie?” Kiedy w jakiejś ankiecie zada się pytanie: „Kim jest dla Ciebie Jezus Chrystus?” i posłucha się odpowiedzi ludzi – także tych wierzących, to czasem człowiek zastanawia się, czy to jest jeszcze ten sam Chrystus, w którego ja wierzę. W dzisiejszej Ewangelii Jezus przeprowadza także pewien rodzaj ankiety. Pyta: Za kogo uważają Mnie tłumy? (Łk 9,18). I tu też odpowiedzi były różne, najczęściej fałszywe: jest Janem Chrzcicielem, Eliaszem, jednym z dawnych proroków, który zmartwychwstał… Ale Jezus stawia pytanie dalej: A wy za kogo Mnie uważacie? (Łk 9,20). Musimy sobie odpowiedzieć na to pytanie – o tożsamość Jezusa. To (…)

XII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 9,18–24 Dobra i zła wiadomość Kim jest Jezus? Patrząc na człowieka, można opisywać, a nawet oceniać różne rzeczy. Można przyjrzeć się ubraniu. Spójrzcie teraz w lewo, w prawo i zwróćcie uwagę, jak różnie ludzie się ubierają. Dla niektórych ludzi ubranie jest ważnym elementem życia, dla innych nie ma to znaczenia, ale nie możemy ukrywać, że wiele osób ocenia innych przez pryzmat odzieży, samochodu, sposobu życia. Pan Jezus nie zwraca na to uwagi. Przechodzi od razu do najważniejszego pytania: „Kim jestem w oczach ludzi? Co ich ze Mną łączy?”. A więc w opinii Jezusa ważne jest to, (…)