Apostołowie prosili: "Panie, przymnóż nam wiary" (Łk 17,5). Czasownik „przymnażać” kojarzy się z tabliczką mnożenia, jednak grecki czasownik użyty w tekście nie budzi matematycznych skojarzeń. Jest to prośba do Jezusa o to, aby wiarę „powiększyć”. Prośba uczniów Jezusa wyraża przekonanie, że mają oni już jakiś maleńki, mikroskopijny zaczątek wiary i proszą o jego powiększenie. Jezus mówi, że wiara może być drobna jak ziarnko gorczycy. Powiększanie wiary nie oznacza jednak dokładania kolejnych ziarenek, ale wzrost drzewa. Często dostrzegamy w postępowaniu innych dowody wiary, które nas głęboko poruszają. Przekonanie o prawdziwości komunikatu zależy od wiarygodności człowieka, który coś mówi lub robi. Przekonanie, że Bóg jest i kocha nas miłością bezgraniczną, wyzwala nas od zbędnego lęku i pozwala się angażować dla dobra potrzebujących. Obecność na Mszy św. jest znakiem naszej wiary. Jest cichym i pokornym wołaniem: „Panie, przymnóż nam wiary!”.