Homilie codzienne

Jesteśmy odpowiedzialni za powołanie drugiego człowieka. Droga wiary każdego człowieka przechodzi te same etapy: dostrzeżenie Chrystusa, pójście do Niego, dialog, wyznanie wiary. Brak autentycznej wiary rodziców skutkuje brakiem wiary dziecka.

Przykazanie miłości nakazuje miłować Boga, bliźniego oraz siebie. Noemi i Rut różnią się wiekiem i wyznawaną wiarą, ale odnajdują więź miłości i przyjaźni, która wzrusza i pobudza do poszukiwania takich relacji. Miłość i przyjaźń wymagają poświęceń.

Pouczyć, że kult Maryi mieści w sobie nie tylko modlitwy, jakie do Niej kierujemy, ale jest również wezwaniem do naśladowania Jej cnót. Maryja jest Panią zasłuchaną w słowo Boże. To moc tego słowa ukształtowała tak cudownie Jej serce. Maryja wzywa nas na tę drogę Bożego słowa. Uczy nas miłości do Boga i wierności Jego słowu.

Właściciel winnicy najmuje robotników do pracy w swoim gospodarstwie. Po zakończeniu dnia, wszyscy pracownicy otrzymują jednakową zapłatę – jednego denara. Przypowieść mówi nam, że Bóg, jako właściciel winnicy chce dać nam taką samą nagrodę. Jest nią królestwo niebieskie. Papież, św. Pius poprzez swoje apostolskie posługiwanie chciał, by wszyscy osiągnęli życie wieczne.

Przypomnienie pierwszego błogosławieństwa: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Aby móc odpowiedzieć na Boże wezwanie, trzeba zostawić całe swoje ziemskie bogactwo, trzeba porzucić ziemskie przywiązania. Zaskakująca reakcja uczniów na słowa Jezusa. W Izraelu powszechnie uważano, że sukces materialny jest oznaką Bożego błogosławieństwa, stąd też zdziwienie budzą słowa: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Aby móc odpowiedzieć na Boże wezwanie, trzeba zostawić całe swoje ziemskie bogactwo, trzeba porzucić ziemskie przywiązania.

Świat przeżywa obecnie kryzys ekonomiczny i gospodarczy. Między innymi objawia się on w spadających cenach mieszkań w dużych miastach, szczególnie tych na rynku pierwotnym. Mimo to, nabywanie nieruchomości jest jedną z bardziej opłacalnych i pewnych inwestycji. Posiadłości ewangelicznego młodzieńca nie były mu obojętne. Tak był do nich przywiązany, że gdy Jezus zaproponował mu pozbycie się tego wszystkiego, odszedł zasmucony. Potrzeba nam zdrowego dystansu do wszystkiego, co mamy: naszych talentów, urody, pracy, pieniędzy, dóbr materialnych, relacji z innymi. Bo tylko tak człowiek może prawdziwie i w sposób pełny kochać i być szczęśliwy!

Jezus stawia nam dzieci jako wzór do naśladowania w drodze do królestwa Bożego. Jezus traktował dzieci w sposób wyjątkowy. One były dla Niego uprzywilejowaną grupą. Jezus mówił o konieczności powtórnych narodzin, aby wejść do królestwa Bożego. Jezus skarcił uczniów za spór o władzę i wielkość i wskazał na dzieci, mówiąc, że one są największe w Jego królestwie.

Powołanie, zarówno do bezżeństwa, jak i do życia w małżeństwie, jest darem od Boga. Jezus wyjaśnia dziś sens obu tych powołań. Uczmy się przyjmować nasze powołanie z wdzięcznością, w Bogu szukając źródła wierności. Jezus wyjaśnia problem bezżeństwa. Bezżeństwo ze względów religijnych jest wartością. Zbawiciel broni małżeństwa i sprzeciwia się rozwodom. Zachowujmy zdrową naukę głoszoną przez Chrystusa.