Homilie niedzielne i świąteczne

Bóg wszystkich nas powołuje do wspólnoty ze sobą i do zbawienia. Ten dar, który jest ofiarowany każdej i każdemu z nas, staje się jednocześnie zadaniem, misją do wypełnienia. Bóg wymierza karę tym, których kocha. Trzeba nam wciąż „wchodzić przez ciasne drzwi”, nieustannie podejmować trud życia zgodnego z Chrystusową Ewangelią. Wytrwale módlmy się o łaskę wierności i o potrzebne siły. Do nieba nie może wejść nikt, kto jest dotknięty grzechem i słabością. Dlatego też trudne doświadczenia, przeżywane tu na ziemi, należy rozpatrywać w kategoriach łaski.

Pytanie, jakie ktoś stawia Jezusowi: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” (Łk 13,23) nie jest istotne. Ważniejsze jest pytać, jak żyć, by dostać się do królestwa niebieskiego. Jezus mówi o „ciasnych drzwiach”, które symbolizują potrzebę pozostawienia za sobą wszystkiego, co nieistotne. Pogłębiając naszą wiedzę na temat Jezusowego nauczania, odwołujemy się do wersji wg św. Mateusza, w której drzwi są nie tylko ciasne, ale także trudno je odnaleźć. Drzwi okazują się ostatecznie zamknięte… Co to więc oznacza? Mamy stawać się jak Jezus, by wejść do królestwa Bożego! Uświęceni, zmartwychwstali.

Czasami mówimy: „Ostatni będą pierwszymi”, nawet nie wiedząc, że te słowa są zaczerpnięte z Ewangelii. Każdy człowiek jest powołany do szczęścia i radości. Jest taka bardzo znana książka „Robinson Crusoe”. Ten bohater bardzo długo przebywał na bezludnej wyspie. Dopiero, kiedy na wyspie pojawił się Piętaszek, Robinson poczuł się szczęśliwszy. Od samego początku istnienia człowieka Pan Bóg pragnął, aby wszystko było na właściwym miejscu. Wiedział, że tylko wtedy człowiek będzie szczęśliwy. Bóg obsypuje nas licznymi darami i łaskami, i mimo że czasem doświadczamy cierpienia, to tylko dla naszego dobra. Karol IX, król Francji, zapytał raz sławnego poetę, Torquato Tasso, kto według jego zdania jest najszczęśliwszą istotą na świecie. Tasso zastanowił się chwilę i odparł: „Bóg”. Król żachnął się niecierpliwie: „To każdy wie, i nie o to mi chodziło, lecz o to, kto poza Bogiem jest najszczęśliwszy?” Na to rzekł poeta: „Ten, kto jest Bogu najbardziej podobny, gdyż posiada największy skarb – ma Boga w sobie” (Zwettler). Pomoce: Napis: „Ostatni będą pierwszymi”. Książka „Robinson Cruzoe”.

Ewidentne znaczenie pewnych działań i decyzji. Niedostrzegalne znaczenie pewnych działań i decyzji. Moje życie – wędrowanie czy cha-cha? Heroizm patriotów i świętych – konsekwencja ich dobrych wyborów z przeszłości. Życiowe dramaty – konsekwencje złych codziennych wyborów z przeszłości. Wpływ nawet najbardziej nieznaczących decyzji na nasze życie.

Księga Apokalipsy św. Jana to nie film science-fiction, albo fragment jakiejś kosmicznej baśni. Uchyla nam ona rąbka tajemnicy o wydarzeniach, które mają nadejść. Bóg przypomina o naszej wolności, czyli po prostu zostawia nas z pytaniem: „Po której stronie się opowiadasz?”. W naszej codzienności nie wystarczy tylko WIEDZIEĆ, co jest dobre, ale trzeba jeszcze właściwie WYBIERAĆ. Uroczystość Wniebowzięcia Maryi to wielkie święto Jej zwycięstwa! Ona wypełniona Duchem Świętym wskazuje nam drogę właściwych wyborów, byśmy doszli do obiecanej nagrody życia wiecznego.

Dzisiejszy dzień jest szczególny. Maryja została z ciałem i duszą zabrana przez Pana Jezusa do nieba, dlatego dzisiejszą uroczystość nazywamy Wniebowzięciem Najświętszej Maryi Panny. Przypada ona zawsze na dzień 15 sierpnia. Róża to piękny kwiat, ale oprócz tego posiada także kolce, którymi można się pokłuć. Róża to kwiat, który wysyła do nas promienie ciepła, piękna i czułości. Słonecznik to kwiat, który kieruje się bezpośrednio w stronę słońca i tam nabiera odpowiednik barw. W słońcu dojrzewają również jego nasiona, które kiedy dojrzeją cieszą nas. Lilia jest symbolem czystości i świętości. Maryja przez całe życie żyła bez grzechu dzięki łasce, którą obdarzył Ją Bóg. Pomoce: Obrazek Maryi ukazujący Wniebowzięcie. Róża. Słonecznik. Lilia.

Ogień i woda to dwa żywioły. Ogień – wielki dar. Woda jest związana z chrztem. Chrzest Chrystusa ma się dokonać poprzez cierpienie. Rozłam – to konsekwencja postawy człowieka.

Niejednokrotnie przyszło nam stanąć wobec sytuacji, w której wyznanie wiary było naprawdę trudne, czy to w gronie najbliższych, czy nieznajomych. Bóg jest Osobą najważniejszą. Dlatego z naszej strony tak potrzebne jest jasne opowiedzenie się wobec Niego: za lub przeciw. Opowiadając się za Bogiem możemy wywołać poważne konflikty, także wśród najbliższych. Chrystus mówi o tym, że przynosi na ziemię rozłam, nie pokój. Jak pogodzić te słowa z tym, że Jezus przynosi ukojenie? Opowiedzenie się za Jezusem jest możliwe dzięki mocy Ducha Świętego. Ogień, o którym mówi Jezus, najczęściej jest odczytywany jako ogień Ducha Świętego. Ogień jest też symbolem wewnętrznej walki związanej z ciągłymi wyborami.