Małżeństwo

Przy zawieraniu sakramentu małżeństwa staramy się mówić i myśleć o miłości łączącej dwoje ludzi. Ukazujemy piękne i przyjemne strony miłości. Osoby z pewnym stażem małżeńskim wiedzą, że prawdziwa miłość nie sprowadza się tylko do przeżywania podniosłych, radosnych i przyjemnych chwil. Prawdziwa miłość domaga się także ofiary i wyrzeczenia. Św. Paweł zachęca małżonków chrześcijańskich, aby dali swoje ciała na ofiarę żywą, świętą i Bogu przyjemną oraz aby ich miłość była bez obłudy i pełna wzajemnej życzliwości. Słowo Boże jest skierowane do nas i to my jesteśmy wezwani do jego realizacji w codziennym życiu. Słowo Boże odkrywa przed nami prawdę, że całe życie chrześcijańskie ma być duchową ofiarą składaną Bogu. Ta ofiara przyjmuje bardzo konkretny wymiar w relacjach do drugiego człowieka.

Katechizm Kościoła Katolickiego nazywa małżeństwo sakramentem w służbie komunii. Podobnie jak kapłaństwo jest on nastawiony na zbawienie innych ludzi. Te dwa sakramenty przez służbę innym przyczyniają się także do zbawienia osobistego. Udzielają one szczególnego posłania w Kościele i służą budowaniu Ludu Bożego. Ślub kościelny wzbudza dziś wiele zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji i opinii. Zróżnicowane podejście do rozumienia, bądź niezrozumienia, istoty sakramentu małżeństwa zapowiada trudności w znalezieniu właściwego spojrzenia na istotę tego sakramentu Bożej miłości.

Sakrament małżeństwa jest także sakramentem miłości. Piękno miłości ukazuje nam słowo Boże oraz małżeńska przysięga. Pieśń nad pieśniami jest jednym z najpiękniejszych poematów o miłości. Miłość jest darem pochodzącym od samego Boga i dlatego jest rzeczywistością nieprzemijającą. Poprzez poetyckie obrazy oblubieńca i oblubienicy ukazana jest siła miłości. Jest to miłość, która rozpala serca zakochanych w sobie ludzi. Ich miłość jest dynamiczna i twórcza. O pięknie miłości świadczy także jej trwałość i niezniszczalność. Mówi nam o tym obraz pieczęci nałożonej na serce i ramię ukochanego.