Dziś wspomnienie św. Rity – patronki trudnych spraw

Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się prawdopodobnie w 1381 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Była jedynym dzieckiem prostych ludzi – Antoniego i Amaty Lotti. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli wendetę, krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, synowie zmarli w 1402 roku, prawdopodobnie z powodu zarazy. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Tradycja mówi, że w nocnym widzeniu ukazali się jej święci Jan Chrzciciel, Augustyn i Mikołaj z Tolentino, którzy zaprowadzili ją do bram zakonnych. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.

Prowadziła tam surowe życie pokutne. Ciągle rozważała mękę Pańską, a na znak, że bezpośrednio uczestniczy w tej męce, utkwił jej w czole cierń. Ten znak nosiła od 1432 r. przez 15 lat, aż do śmierci. Ostatnie cztery lata życia spędziła w łóżku, złożona ciężką chorobą. I znowu legenda mówi, że Jezus sprawił jej ogromną radość, ofiarowując jej w środku surowej zimy bukiet pięknych, pachnących róż. Dlatego po dziś dzień utrzymuje się tradycja święcenia „róż św. Rity”.

Św. Rita zmarła w swoim klasztorze augustianek 22 maja 1457 r. Już nazajutrz po jej śmierci miały się dziać cuda za jej wstawiennictwem. Zasłynęła jako orędowniczka spraw trudnych, a nawet beznadziejnych sytuacji życiowych. W dziesięć lat po śmierci jej nienaruszone ciało przeniesiono do zakrystii jej macierzystego klasztoru. W 1937 obok niego wybudowano bazylikę, która natychmiast stała się celem licznych pielgrzymek. W 1627 roku beatyfikował ją papież Urban VIII, a kanonizował w 1900 roku Leon XIII, który nazwał ją „drogocenną perłą Umbrii” – regionu, w którym żyła . Dla papieża Jana Pawła II św. Rita była „uczennicą Ukrzyżowanego” i „ekspertem od cierpienia”.

W ikonografii święta przedstawiana jest w stroju zakonnym – w czarnym habicie i w białym welonie, z cierniem na czole. Jej atrybutami są: dwoje dzieci, krucyfiks, cierń, figa, pszczoły, róża. Św. Rita jest patronką w sprawach trudnych i beznadziejnych.

Na pamiątkę „cudu róży” do dziś 22 maja każdego roku poświęca się w całych Włoszech tzw. Róże św. Rity. Również w Wiedniu w kościele augustianów jest tego dnia odprawiana Msza św. w trudnych intencjach. Każda kobieta otrzymuje różę, a przy bocznym ołtarzu św. Rity kapłan udziela specjalnego błogosławieństwa relikwiami świętej.

Od 1904 w Rzymie działa Bractwo św. Róży a od 1911 w Würzburgu pracuje założone przez augustianów zgromadzenie sióstr św. Rity. Na całym świecie, nawet na odległych Filipinach czy w Ameryce Południowej, spotkać można kościoły pod jej wezwaniem. W Niemczech 22 maja organizowane są pielgrzymki do św. Rity, której relikwie znajdują się w kościele św. Józefa w Moguncji.

Kult św. Rity rozszerza się również w Polsce. Szczególnym miejscem jest krakowski kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej, gdzie znajduje się ołtarz z posągiem świętej z Cascii. 22 dnia każdego miesiąca odprawiana jest przy nim Msza św., podczas której kapłan odczytuje nadsyłane z całej Polski, a nawet z zagranicy, prośby o wstawiennictwo św. Rity w beznadziejnych sprawach. Wszystkie prośby spisują siostry augustianki. Na nabożeństwa wierni przynoszą róże.

W diecezji rzeszowskiej szczególnym miejscem kultu św. Rity jest parafia św. Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, gdzie znajduje się ołtarz świętej z Cascii i jej relikwie. W kościele św. Łukasza Ewangelisty w Bydgoszczy od 2016 działa Diecezjalny Ośrodek Kultu św. Rity. Tam też odprawiane są nabożeństwa piętnastu czwartków. Wydarzenie, w którym uczestniczą mieszkańcy diecezji oraz goście z różnych stron Polski, jest przygotowaniem do liturgicznego wspomnienia św. Rity.

Z kolei w kościele pw. św. Urbana nad Jeziorem Głębinowskim koło Nysy na Opolszczyźnie każdego 22 dnia miesiąca, odbywają się nabożeństwa ku czci patronki od spraw beznadziejnych, w których bierze udział kilkaset osób. Wierni przynoszą róże i oddają cześć relikwiom świętej. Po nabożeństwie, połączonym z wyczytywaniem próśb, sprawowana jest Eucharystia, podczas której homilię głosi zaproszony kaznodzieja. W maju 2019 roku kościół Matki Bożej Niepokalanej w Nowym Sączu został ogłoszony Sanktuarium Świętej Rity. -

Imię św. Rity przyjmuje też wiele bractw oraz inicjatyw, np. Warsztaty Terapii Zajęciowej św. Rity w parafii Matki Bożej Fatimskiej w Legionowie.

Dla papieża Jana Pawła II św. Rita była „uczennicą Ukrzyżowanego” i „ekspertem od cierpienia”. „Drodzy przyjaciele św. Rity! Ofiaruje ona swoją różę każdemu z was; przyjmując ją duchowo, starajcie się żyć jako świadkowie nadziei, która nigdy nie zawodzi i jako głosiciele życia, które zwycięża śmierć”, mówił św. papież Jan Paweł II.

2.Organizacje pomocowe ONZ : na pomoc Sudanowi potrzebujemy 3 miliardów dolarów

Dzieła pomocy Narodów Zjednoczonych zażądały ponad 3 miliardów dolarów (2,8. mld. euro) na wsparcie dla ludzi dotkniętych konfliktem w Sudanie. ONZ-owskie biuro ds. koordynacji pomocy humanitarnej (OCHA) i dzieło pomocy uchodźcom UNHCR poinformowały 19 maja w Genewie, że tylko w tym roku na pomoc potrzebującym w Sudanie potrzebują 2,56 miliarda dolarów, a kolejne 470 mln. dolarów dla uchodźców i osób powracających w sąsiednich krajach.

Szef OCHA Martin Griffiths powiedział, że konflikt jest „okrutnym ciosem” dla ludzi już cierpiących z powodu rozpaczliwej sytuacji. Teraz potrzebna jest „hojność społeczności międzynarodowej”. Jeszcze kilka miesięcy temu agencje ONZ oszacowały potrzeby finansowe na pomoc humanitarną w Sudanie na 800 milionów dolarów mniej.

Konflikt zbrojny w Sudanie wybuchł 15 kwietnia. Stronami są dwaj generałowie: Abdel Fattah al-Burhan i Mohamed Hamdan Dagalo. Jeden z nich stoi na czele regularnej armii rządowej, drugi – potężnej organizacji paramilitarnej nazwanej „Siły Szybkiego Wsparcia” (RSF). Główną sceną walk jest stolica, w dużej części kontrolowana przez bojówki. Konflikt zdestabilizował państwo, nastąpiła gwałtowana inflacja, niedobory żywności, przerwy w dostawach prądu. Przestała działać bankowość i brakuje paliwa. Rozejmy dotąd były ciągle łamane i nie widać perspektyw na szybką stabilizację.

Według szacunków UNHCR, walki spowodowały wypędzenie ponad 840 000 osób z ich domów w Sudanie. Ponad 220 000 Sudańczyków i uchodźców mieszkających w kraju szukało schronienia w sąsiednich krajach. Wielu Sudańczyków uciekło do Czadu i Egiptu, podczas gdy uchodźcy z Sudanu Południowego wrócili do domu w niesprzyjających warunkach. Nieznana jest liczba tych, którzy udali się do Etiopii. Wszystkie wspominanie kraje zmagają się z kryzysami wewnętrznymi, w większości z nich dochodzi do walk o różnym podłożu.

Przedstawiciel ONZ Raouf Mazou na briefingu państw członkowskich w Genewie powiedział, że „jeśli nie rozwiążemy szybko tego kryzysu, zobaczymy więcej osób uciekających w poszukiwaniu bezpieczeństwa i podstawowej pomocy|”.

O pokój w Sudanie apeluje też papież Franciszek. „Wzywam społeczność międzynarodową, aby dialog zwyciężył, a cierpienia ludności dobiegły końca”, powiedział Ojciec Święty podczas niedzielnej modlitwy „Regina caeli” na Placu św. Piotra 21 maja. Papież z zadowoleniem przyjął tymczasowe zawieszenie broni między przeciwnymi obozami po czterech tygodniach wojny domowej, mówiąc jednocześnie o "utrzymującej się poważnej sytuacji" w afrykańskim kraju.

źródło: kair.ekai.pl